ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ

ΑΧΡΩΜΗ και ΑΟΣΜΗ πολιτικά, με μόνη επιδίωξη ,την προσφορά στον αγώνα για τα δίκαια της Βορείου Ηπείρου

Γ΄Σεπτεμβρίου 13, 5^ος Όροφος, 104 32 ΑΘΗΝΑ

ΤΗΛ.: 2103815376 -- Fax: 2103832341 email: perdikis.dim@cyta.gr & arvan@hol.gr

                                                                                               

                                                                                                  ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2015

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ  ΔΕΛΤΙΟ – 72

H Χιμάρα χρειάζεται ελληνικό λύκειο, ΤΩΡΑ

      Το ελληνικό σχολείο της Χιμάρας συμπληρώνει φέτος τα εννέα χρόνια από την επαναλειτουργία του. Το σχολείο πρωτολειτούργησε γύρω στο 1775 με την έλευση εκεί και τις παραινέσεις του Άγιου Κοσμά του Αιτωλού. Το 1945 το καθεστώς Χότζα είχε απαγορεύσει την λειτουργία του τιμωρώντας την Χιμάρα που είχε απόσχει του δημοψηφίσματος για την έγκριση της λαϊκής δημοκρατίας. Από τότε και για πάνω από 60 χρόνια το αίτημα για ελληνικό σχολείο είχε γίνει πόθος και αγώνας για τους Χιμαριώτες. Χάρη στην αρωγή της ελληνικής πολιτείας το σχολείο έγινε πραγματικότητα το 2007, ένα σχολείο πρότυπο που έμοιαζε με κολλέγιο σε σύγκριση με τα αντίστοιχα αλβανικά σχολεία.

       Είχε αρχίσει με μία τάξη, την 1^η δημοτικού, δεν υπήρχαν, βλέπετε, μαθητές στην πόλη με μαθησιακό επίπεδο μεγαλύτερο. Τα παιδιά αυτά τελείωσαν φέτος την 3^η γυμνασίου, σε ένα σχολείο που πλέον ασφυκτιά από έλλειψη χώρου. Τα νήπια στεγάζονται στον… γυναικωνίτη της εκκλησίας των Αγίων Πάντων και άλλες τάξεις χρησιμοποιούν για αίθουσες διδασκαλίας… γειτονικά καταστήματα.

      Φέτος πολλοί μαθητές θα συνεχίσουν στο αλβανικό σχολείο χωρίς το παραμικρό μάθημα ελληνικής γλώσσας. Ελληνικό λύκειο δεν υπάρχει στην Χιμάρα. Η ελληνική παιδεία εδώ σταμάτησε για πολλά παιδιά στα οποία σε ένα χρόνο θα προστεθούν και άλλα.

      Υπάρχει απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Χιμάρας με το οποίο παραχωρείται παλαιό σχολικό κτήριο για την στέγαση του λυκείου. Αυτά που λείπουν είναι τα χρήματα για την ανακαίνιση του παλαιού κτηρίου και την μετατροπή του σε ένα σύγχρονο, από κάθε άποψη, εκπαιδευτήριο. Το κόστος των εργασιών αυτών είναι 200.000 ευρώ συν τα λειτουργικά έξοδα των τριών τάξεων του λυκείου. Όταν για κάποιες κομματικές φιέστες δαπανώνται δεκάδες εκατομμύρια και για την ανακαίνιση πέντε αεροσκαφών δαπανήθηκαν πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ, το ποσό αυτό δείχνει τόσο ελάχιστο. Και όμως το ελληνικό κράτος δείχνει αρνητικό. Ζητείται λύση, άμεση λύση ώστε στην επόμενη σχολική χρονιά να είναι έτοιμο. Ζητείται άμεσα η χρηματοδότηση και αν η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει να αρνείται, ας βρεθεί η χρηματοδότηση από ένα ίδρυμα, έναν ευεργέτη, έναν οργανισμό. Γιατί ο ελληνισμός αυτό το οφείλει, στην Χιμάρα, στην Βόρειο Ήπειρο, στους Βορειοηπειρώτες ευεργέτες, στους αγώνες της Χιμάρας για την Ελλάδα και τον ελληνισμό.

        

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά των αλβανικών ενεργειών

       Στις 11 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά της κατεδάφισης του ναού του Αγίου Αθανασίου στους Δρυμάδες Χιμάρας και κατά της επίθεσης και του ξυλοδαρμού του Ιερέα Χρήστου Παππά στους Αγίους Σαράντα. Στην Αθήνα η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε έξω από την αλβανική πρεσβεία στην λεωφόρο Κηφισίας και οργανώθηκε από τον «Εθνικό Σύλλογο Βόρειος Ήπειρος 1914». Στην Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε έξω από το αλβανικό προξενείο.

Οι αλβανικές αρχές κατεδάφισαν ιερό ναό στους Δρυμάδες Χιμάρας

       Στις 20 Αυγούστου ε.έ. εργάτες του δήμου με συνοδεία της δημοτικής αστυνομίας έφθασαν στον ναό του Αγίου Αθανασίου στους Δρυμάδες της Χιμάρας και άρχισαν την κατεδάφισή του. Μαζεύτηκε κόσμος, πολλοί πιστοί που προσπαθούσαν να αποτρέψουν την κατεδάφιση. Την ημέρα οι εργάτες κατεδάφιζαν και το βράδυ οι πιστοί ξαναχτίζανε. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τις 26 Αυγούστου. Τότε έφθασαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις από τα Τίρανα και συνεργείο κατεδάφισης με σύγχρονα μέσα. Πριν να ξημερώσει είχαν σωριάσει την εκκλησία σε σωρούς ερειπίων. Μία εκκλησία πολλών αιώνων παλιά με παραδόσεις που την συνέδεαν με την άφιξη τον 17^ο αιώνα του καθολικού ιερωμένου Καταλάνο και την προσπάθεια του Βατικανού να προσδέσει την περιοχή στον καθολικισμό, χωρίς όμως επιτυχία. Στα χρόνια του κομμουνισμού η εκκλησία είχε μεταβληθεί σε ερειπιώνα και μετά την πτώση του οι κάτοικοι την είχαν ξαναχτίσει. Η πράξη αυτή των αλβανικών αρχών  ήταν απαράδεκτη και καταδικάστηκε παντού, στην Αλβανία αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Ποια λοιπόν μπορεί να είναι τα κίνητρα αυτής πράξης; Θεωρείται πως η κατεδάφιση της εκκλησίας εντάσσεται στις προσπάθειες των Αλβανών να παραποιήσουν την ιστορική αλήθεια και να εμφανίσουν, ιδιαίτερα στην περιοχή της Χιμάρας, πως δεν διαβιεί από αρχαιοτάτων χρόνων το ελληνικό στοιχείο, αλλά πως είναι και ήταν ανέκαθεν… αλβανική. Δηλαδή πως δεν υπάρχουν μειονοτικά δικαιώματα στην περιοχή που να τους δεσμεύουν και άρα πως μπορούν ανενόχλητοι να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο «Νέα Χιμάρα», δηλαδή την υφαρπαγή των περιουσιών των κατοίκων και την εκχώρησή τους σε μεγαλοεπενδυτές για τουριστική εκμετάλλευση χωρίς τις δεσμεύσεις που υπάρχουν για τις μειονοτικές ζώνες. Πιο αναλυτικά αναφερόμαστε στο θέμα αυτό σε ένα άλλο άρθρο.

Θύμα ξυλοδαρμού ο ιερέας του Αγίου Χαραλάμπους στους Αγίους Σαράντα

         Ο ιερέας του ναού του Αγίου Χαραλάμπους των Αγίων Σαράντα και πατέρας του προέδρου της «Ομόνοιας» Λεωνίδα Παππά, Χρήστος, δέχθηκε επίθεση από δυο κουκουλοφόρους στην είσοδο της οικίας του στην πόλη των Αγίων Σαράντα. Οι δυο άντρες του δήλωσαν πως είναι αστυνομικοί της δίωξης ναρκωτικών και εισήλθαν στο σπίτι όπου τον έδεσαν και άρχισαν να τον ξυλοκοπούν με μανία. Μετά από λίγη ώρα αποχώρησαν χωρίς να αφαιρέσουν τίποτα. Το θύμα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου του παρασχέθηκαν τα δέοντα. Είναι εκτός κινδύνου.

Ο εφιάλτης του Ενβέρ Χότζα επιστρέφει στο Κούδεσι

              Το Κούδεσι είναι ένα ορεινό χωριό της Χιμάρας, σκαρφαλωμένο σε μία πλαγιά των Ακροκεραυνίων, σε μια κοιλάδα που οδηγεί στο Ιόνιο πέλαγος.

Όλοι οι κάτοικοι του χωριού είναι ελληνορθόδοξοι Βορειοηπειρώτες, με ποιο διάσημο τον Σωτήρη Νίνη, τον διεθνή ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού.

       Πριν λίγες εβδομάδες ο Κότσο Κοκδήμα, μεγαλοεπιχειρηματίας με έδρα τα Τίρανα και βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας προσφέρθηκε να εξωραΐσει την κεντρική πλατεία του χωριού. Εξ όσων δηλώνουν οι κάτοικοι τόσο ο σοσιαλιστής δήμαρχος της Χιμάρας Γκέργη Γκόρο όσο και ο αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας και πρωθυπουργός της χώρας Έντι Ράμα αποδέχθηκαν και στήριξαν την προσφορά του. Όταν τελικά άνοιξε ο χώρος στο κοινό, οι κάτοικοι βρέθηκαν μπροστά σε μια τεράστια έκπληξη. Οι φρεσκοβαμμένοι τοίχοι των κτισμάτων της πλατείας ήσαν γεμάτοι με συνθήματα και ρήσεις της εποχής του κομμουνιστικού καθεστώτος, όπως: «Ζήτω η κεντρική επιτροπή και το κόμμα με αρχηγό τον  σύντροφο Ενβέρ Χότζα» ή «Ζήτω ο οδηγητής και αγαπημένος σύντροφος Ενβέρ Χότζα». Άλλα συνθήματα αναφέρονται στην… ύλη του συντρόφου Ενβέρ Χότζα, στις ιστορικές αποφάσεις του κομματικού συνεδρίου και σε άλλα παρόμοια.

Τα μειονοτικά δικαιώματα και οι αλβανικές… ζαβολιές

        Όταν η Αλβανία έγινε μέλος της Κοινωνίας των Εθνών κατέθεσε έγγραφο προς τον οργανισμό με το οποίο δήλωσε πως θα σεβαστεί τα δικαιώματα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας. Από τότε σε κάθε βήμα και σε κάθε ερώτηση απαντά πως σέβεται την Ε.Ε.Μ.

Αυτό βέβαια καθησυχάζει τόσο τους Έλληνες όσο και τους διεθνείς θεσμικούς συνομιλητές της. Αν όμως κάποιος ρωτούσε γιατί δεν επιτρέπει όσα απορρέουν από την συνθήκη για τις μειονότητες, για παράδειγμα, στην Χιμάρα, θα άκουγε από τον Αλβανό συνομιλητή του πως… δεν υπάρχουν Έλληνες στην Χιμάρα. Βλέπουμε λοιπόν πως ο Αλβανός έχει κάτι άλλο στo μυαλό του όταν μιλάει για ελληνική μειονότητα και κάτι άλλο ο ξένος συνομιλητής του.

Η Αλβανία έχει υπογράψει την ευρωπαϊκή συνθήκη πλαίσιο περί προστασίας των εθνικών μειονοτήτων και η συνθήκη έχει ψηφιστεί και έχει γίνει νόμος από την αλβανική βουλή. Ένα πολύ βασικό σημείο είναι πως ενώ στην Συμφωνία Πλαίσιο υπάρχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού (Σύμβαση Πλαίσιο: Άρθρο 3.1), η Αλβανία αρνείται αυτό το δικαίωμα, θεωρώντας αυθαίρετα πως μειονοτικό δικαίωμα υπάρχει μόνο μέσα στις καλούμενες μειονοτικές ζώνες. Ακόμα δεν αποδέχεται ούτε την ελληνική εθνική καταγωγή των Ελληνόβλαχων παρά την επιθυμία τους να αυτοπροσδιορίζονται έτσι. Αυτό είναι σημαντικό επειδή όπου κατοικεί εθνική μειονότητα η εδαφική έκταση της περιοχής αυτής πρέπει να είναι προστατευόμενη από υφαρπαγή από ξένα προς την μειονότητα στοιχεία ακόμα και με νόμιμες κατά τα άλλα αγορές εδαφικών εκτάσεων. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία στην περιοχή της Χιμάρας όπου είναι φανερή η πρόθεση των Αλβανών να υφαρπάξουν την γη των γηγενών κατοίκων για να κάνουν τουριστικές μπίζνες. Οι μεθοδεύσεις των αλβανικών αρχών για να περάσουν… τις απόψεις τους είναι πολλές αλλά και κραυγαλέες. Οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο Ιούνιο έδειξαν πως η ανάδειξη των δικών τους ανθρώπων ως δημάρχων για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής όπου διαβιεί η Ελληνική Εθνική Μειονότητα περιλαμβάνει τα εξής 1. Υποσχεσιολογία των πάντων για τα πάντα. Θέλεις διορισμό; Παραθαλάσσιο οικόπεδο; Νομιμοποίηση αυθαιρέτου; Την αυλή του γείτονα; 2. Αγορά ψήφων. Για λίγα ευρώ εξαγοράζονται ψήφοι, οι δύσκολοι λαμβάνουν τα διπλά. 3. Άνοιγμα καλπών, αφαιρείται ποσότητα ψηφοδελτίων που αντικαθίσται με ίση ποσότητα άλλων ετοιμασμένων ψηφοδελτίων. Η οικειοποίηση του χώρου όπου κατοικούν, αυτόχθονες από χιλιετιών, τα μέλη της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, προχωρά με την παραχάραξη των πραγματικών δεδομένων όσο και της ιστορίας. Έχουν γραφτεί και έχουν δηλωθεί τόσα πολλά και τόσα απίστευτα από τα πιο επίσημα χείλη, αναφέρω μερικά: «Στην Χιμάρα πριν από το 1990 κανείς δεν δήλωνε Έλληνας, μετά όσοι πήγαν στην Ελλάδα έπαιρναν χρήματα για να δηλώνουν Έλληνες» «Οι Χιμαριώτες μάθανε ελληνικά κάνοντας εμπόριο με την Κέρκυρα», «Ποιο εύκολα θα βρείτε Εσκιμώο στην Σαχάρα παρά Έλληνα στην Χιμάρα», «Οι αρχαίες μας επιγραφές είναι στα ελληνικά γιατί τότε αυτά ήσαν διεθνής γλώσσα». Όλες οι αρχαίες ελληνικές πόλεις και τα μνημεία βαφτίζονται ιλλυρικά, και με αυτό εννοούν αλβανικά. Άλλα βαφτίζονται ρωμαϊκά ή ακόμα εβραϊκά. Οτιδήποτε άλλο εκτός από ελληνικά. Τα τελευταία χρόνια όμως έχουμε μια αύξηση όλων των μεθοδεύσεων και των δηλώσεων που σκοπό έχουν την εξαφάνιση κάθε ελληνικού ίχνους, την μείωση της ορθοδοξίας και την μεγιστοποίηση κάθε απαίτησης απέναντι στην Ελλάδα. Σε αυτά τα πλαίσια η τελευταία αλβανική απογραφή έδειξε… ως δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα στην Αλβανία την καθολική ενώ είναι στους πάντες γνωστό πως μετά την μουσουλμανική, που είναι βέβαια πρώτη, η δεύτερη μεγαλύτερη είναι η ορθόδοξη, ενώ η καθολική είναι μικρή, η οποία διαβιεί κυρίως στην βορειοδυτική Αλβανία.

      Από την άλλη πλευρά οι αλβανικές εδαφικές διεκδικήσεις γίνονται πιο συχνές και μάλιστα δια στόματος και του ίδιου του πρωθυπουργού. Το θέμα των Τσάμηδων έχει αναδειχθεί από τα Τίρανα σε «γενοκτονία» από τους Έλληνες όπως λένε, ενώ στην πραγματικότητα το 1940 ως 1944 οι Τσάμηδες είναι αυτοί που διέπραξαν φρικτά εγκλήματα κατά των Ελλήνων στην Θεσπρωτία. Αυτά όλα χρειάζονται μεθοδική αντιμετώπιση για να μη παγιωθούν με το χρόνο. 

Το βορειοηπειρωτικό σε συνδιάσκεψη του ΟΑΣΕ στην Βαρσοβία

         Στην συνδιάσκεψη για την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ που πραγματοποιήθηκε στην Βαρσοβία 21/9 ως 2/10 2015 εκπρόσωποι του Εθνικού Συλλόγου Βόρειος Ήπειρος 1914 συμμετείχαν και έθεσαν τα προβλήματα του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού τόσο κατά την διάρκεια των εργασιών όσο και στο περιθώριο και ζήτησαν την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας και την απόδοση αυτονομίας στην Βόρειο Ήπειρο. Αντίδραση, όχι ιδιαίτερα επιτυχής, υπήρξε από τον 1^ο γραμματέα της αλβανικής πρεσβείας στην Βαρσοβία Shkelzen Macukulli. H ύπατη εκπρόσωπος του ΟΑΣΕ για τις εθνικές μειονότητες Astrid Thors ήταν ήδη ενήμερη πάνω σε προβλήματα του ΒΗπειρωτικού ελληνισμού και ζήτησε να έχει τακτική ενημέρωση.  

Το πρέπον του Ανδρέα Μαρτίνου

         Ο Ανδρέας Μαρτίνος, Βορειοηπειρώτης από τους Δρυμάδες της Χιμάρας είναι μέλος της κίνησής μας και φίλος. Η φιλοπατρία του είναι τρόπος ζωής. Με τις ανύπαρκτες ουσιαστικά δυνάμεις του έδωσε τον δικό του αγώνα απέναντι στο πανίσχυρο και φρικώδες καθεστώς της χοτζικής Αλβανίας. Φυλακίστηκε και πέρασε πολλά χρόνια στα αλβανικά κελιά και στα κάτεργα. Οι αφηγήσεις του έγιναν βιβλίο με τίτλο «Το πρέπον του Ανδρέα Μαρτίνου» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ του Γιάννη Γιαννάκενα.

Βεβήλωσαν τον ναό της Παναγίας στην Κορυτσά

      Ο ναός της Παναγίας στην Κορυτσά βεβηλώθηκε για πολλοστή φορά από ανεύθυνα και επικίνδυνα άτομα. Στις 7/10 το πρωί στις 6 η ώρα ο νεωκόρος βρήκε κατεστραμμένες πόρτες και παράθυρα, κλεμμένες αλυσίδες και κλειδαριές. Είχαν κλαπεί και τα παγκάρια. Αμέσως κάλεσε την αστυνομία για να βρει τους ενόχους. Προκαλεί ανησυχία, όμως, το γεγονός πως η καταστροφή ήταν τέτοια που δεν σου έδινε την εντύπωση πως οι δράστες είχαν ως στόχο την κλοπή. Αυτό μάλλον αποτελεί την δικαιολογία και δημιουργεί άλλοθι για όσα είχαν γίνει. Οι καταστροφές σ' όλες τις πλευρές και στο εσωτερικό του ναού αλλά και το γεγονός πως αφού αφαίρεσαν κάθε κάγκελο και μπορούσαν να μπουν από την πόρτα επέλεξαν το παράθυρο απλώς επιβεβαιώνει τις υποψίες μας πως πρόκειται για βεβήλωση που είχε στόχο τη τρομοκράτηση των ορθοδόξων και ως κίνητρο το θρησκευτικό μίσος. Πηγή: himara.gr

Σκοτώθηκε σε τροχαίο ο Θοδωρής Μπεζιάνης

     Ο Θοδωρής Μπεζιάνης, το ιστορικό στέλεχος της ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ άφησε την τελευταία του πνοή στον οδικό άξονα Αργυροκάστρου - Κακαβιάς στις 5 Αυγούστου. Μετέφερε προς το Πωγώνι με το τζιπ του ομογενείς από την Αμερική. Η έντονη αυγουστιάτικη μπόρα συνέβαλε και το αυτοκίνητο έφυγε από την πορεία του και ανετράπη. Ο Θ. Μπεζιάνης υπήρξε ένας από τα πέντε στελέχη της «Ομόνοιας» που είχαν καταδικαστεί το 1994 στην δίκη των πέντε. Ήταν ο εκδότης της εφημερίδας «Το Όραμα» και είχε αναπτύξει στην Δρόπολη σημαντική επιχείρηση οινοποιίας. Την προηγουμένη του θανάτου του είχε δημοσιεύσει στο «Όραμα» σημαντικό άρθρο με τίτλο «Να σταματήσει ο βραχνάς εσείς κι εμείς - Είμαστε όλοι Έλληνες». Αναφερόταν στις διχαστικές τάσεις που παρατηρούνται ανάμεσα στους Βορειοηπειρώτες και στις διακρίσεις ανάμεσα σε καλούς και κακούς, σε «πατριώτες» και «προδότες» και για την ανάγκη πραγματικής ομοψυχίας.

Υπεύθυνος ύλης: Το Δ.Σ. της Κίνησης για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου.