Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, στο
τρίτο μέρος της αποκλειστικής συνέντευξης που παραχώρησε στο CNN Greece κάνει εκ βαθέων εξομολόγηση.
Μιλά για
τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε. Αποκαλύπτει ότι είχε την αίσθηση ότι
έφτανε σε μια χαράδρα, αλλά η πίστη του τον οδηγούσε στο ξέφωτο.
Τον
ρωτήσαμε για τις δύσκολες στιγμές που κλήθηκε να διαχειριστεί, όταν έπεσε
θύμα απόπειρας δολοφονίας, όταν επλήγη από ελονοσία στην Αφρική και εάν
υπήρξαν στιγμές που λύγισε, θυμίζοντάς του μια παλαιότερη δήλωσή του «εγώ δεν
κληρονόμησα ένα θρόνο αλλά σηκώνω ένα σταυρό».
Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, μιλά για τα θαύματα που βίωσε ο ίδιος προσωπικά και για
τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε, στα μάτια, στη σπονδυλική στήλη και το
άσθμα. Αποκαλύπτει ότι έφτασε σε στιγμές πλήρους αδυναμίας, λόγω της κήλης
που είχε στην σπονδυλική στήλη αλλά ανέκαμψε. Ωστόσο, όπως λέει στο CNN Greece, μιλά για όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετώπισε σε
προσωπικό επίπεδο για να ενθαρρύνει τους συνανθρώπους μας που ανεβαίνουν το
δικό τους Γολγοθά.
Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής, να ξέρεις ότι
αντιμετωπίζεις το τέλος και να λες: «Θεέ μου η ζωή μου είναι στα χέρια Σου»
«...Ήμουν
σε μία χαράδρα και κατόπιν ο Θεός έδειχνε ένα μονοπάτι και ανεβαίναμε πάλι σε
ένα ξέφωτο. Και δοξάζω το Θεό για αυτό. Αυτό το οποίο με στήριξε είναι η
αίσθηση ότι δεν έκανα κάτι για τον εαυτό μου, αλλά είχα μία αποστολή.
Πήγαινα απλά με όλη
μου την καρδιά προσευχόμουν. Και πρέπει να πω ότι έχω δει πολλά τέτοια
θαύματα στη ζωή μου, όχι από αυτά που περιγράφονται για να κάνουν εντύπωση,
αλλά από αυτά που ήσουν σε πλήρη αδυναμία και στο τέλος ξαναγυρίζεις πάλι.
Αλλοίμονο στους ανθρώπους που δεν
έχουν πονέσει. Δεν έχουν περάσει δυσκολίες. Είναι σκληροί. Μόνο ο πόνος μας
κάνει να καταλαβαίνουμε τους άλλους και να είμαστε πιο ώριμοι. Να μην
ανησυχούμε για τον πόνο. Μας κάνει πιο ώριμους.
Ήδη τον προηγούμενο χρόνο από το Πάσχα μέχρι το Καλοκαίρι δεν μπορούσα να
σταθώ. Είχα ένα πρόβλημα με μία κήλη στη σπονδυλική στήλη.
Στη ζωή την ανθρώπινη δεν πηγαίνουν όλα ομαλά η πορεία μας δεν είναι σαν
ένα βουνό, όπως το Κιλιμάντζαρο, που πηγαίνει πάνω.
Είναι σαν τα δικά μας βουνά, σαν τον Παρνασσό, που έχει χαράδρες, κορφές,
ξέφωτα. Αυτή είναι η ζωή μας και αυτή είναι η ομορφιά. Να ξέρεις κανείς ότι
κάθε μέρα αντιμετωπίζεις το τέλος και να λες Θεέ μου στα χέρια Σου είμαι και
να συνεχίζεις. Έτσι καταλαβαίνεις και τους άλλους.
Οι μεγαλύτερες δυσκολίες είναι από το περιβάλλον
σου
Ο
Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, «εξομολογείται» στο CNN
Greece τις δυσκολίες που αντιμετώπισε από το περιβάλλον του. «Το μεγάλο
πρόβλημα είναι άλλες δυσκολίες οι οποίες έρχονται από το στενό σου περιβάλλον
και οι οποίες μπορεί να σε οδηγήσουν σε κάμψη σε απογοήτευση. Από εκεί που
περιμένεις μια βοήθεια δεν έρχεται, έρχεται το αντίθετο ή από εκεί που έχεις
βοηθήσει έρχεται η αγνωμοσύνη. Όλα αυτά κουράζουν. Αλλά, όλα αυτά ωριμάζουν
τους ανθρώπους.
Η
ελευθερία από την πικρία, την αγανάκτηση και το παράπονο είναι πολύ
ουσιαστικές μορφές ελευθερίας.
Πρέπει να
είμαστε ελεύθεροι και από την απαίτηση ευγνωμοσύνης απέναντι στον άλλο. Να
προσφέρουμε την ευχαριστία μας αλλά να μην έχουμε την απαίτηση να μας δίνουν
ευγνωμοσύνη. Να μην φανταζόμαστε ότι από παντού θα έχουμε κοινή αποδοχή.
Υπάρχουν
άνθρωποι που μας παρεξηγούν. Σχολιάζουν δυσμενώς και αυτά μας
πικραίνουν".
.......Να σιωπήσω σε
ένα κελί και να είμαι ο μοναχός Τασος
Ρωτήσαμε
τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Αλβανίας για ένα όνειρό του που δεν έχει
υλοποιήσει. Η απάντησή του μας αφόπλισε: «Το όνειρό μου είναι να σιωπήσω
απόλυτα σε ένα κελί και να είμαι ο απλός μοναχός Τάσος, αλλά δεν ξέρω εάν θα
το προλάβω αυτό».
Υπάρχουν όμως και
άλλα όνειρά που αφορούν το έργο του στην Εκκλησία της Αλβανίας, όπως την
αποπεράτωση ενός υδροηλεκτρικού έργου και την ίδρυση Πανεπιστημιούπολης.
«...Χρειάζεται να έχουμε και οικονομική ανεξαρτησία. Αυτή δεν έχουμε εδώ
και τόσο καιρό. Είμαστε αναγκασμένοι να συμπληρώνουμε τον προϋπολογισμό μας
με δωρεές. Υπάρχουν πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες, που
αντιμετωπίζουν τα δικά τους προβλήματα χωρίς να σκέφτονται τους άλλους που
είναι πιο φτωχοί και πιο πονεμένοι. Δεν θα ήθελα να γίνει κάτι τέτοιο από τη
δική μας Eκκλησία, στην οποία αρχίσαμε και μας βοήθησαν άνθρωποι από το
μηδέν". Σκεφθήκαμε να κάνουμε ένα υδροηλεκτρικό έργο. Όμως
τα χρήματα δεν θα τα κρατήσουμε για τους εαυτούς μας αλλά τα προσφέρουμε
στους φτωχούς».
Ρωτήσαμε τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Αλβανίας πώς αποφάσισε να
γράψει βιβλία και για τις άλλες θρησκείες, όπως το Ισλάμ, τον Ινδουισμό και
τις Αφρικανικές Θρησκείες.
«Πήγα στην
Αλβανία σε μεγάλη ηλικία 62 ετών, όταν ήμουν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο
Αθηνών, στον τομέα της ιστορίας των θρησκευμάτων, δηλαδή των άλλων θρησκειών
για είκοσι χρόνια... Η διατριβή μου ήταν για τα Αφρικανικά Θρησκεύματα και
έτσι είχα άμεση επαφή με τις ζωντανές θρησκείες», είπε χαρακτηριστικά
επισημαίνοντας ότι έχει συνεχή επαφή με τις άλλες θρησκείες φέρνοντας ως
χαρακτηριστικό παράδειγμα τον διαθρησκειακό διάλογο που συμμετέχει και
υποστηρίζει.
«Όλη αυτή
η δραστηριότητα μας αναγκάζει με σοβαρότητα και σεβασμό να προσέχουμε τις
απόψεις των άλλων θρησκευτικών παραδόσεων για αυτό υπάρχει αυτή η συγγραφική
δραστηριότητα».
Θα περάσουμε την κρίση, μόνο με περισσότερη γνώση, σοφία,
διάθεση ανανεώσεως και μεταμορφώσεων
O Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος κάνει και την αυτοκριτική για το
ρόλο των εκκλησιών που περιορίζονται μόνο σε κριτική. «Η εκκλησία δεν πρέπει
να περιορίζεται μόνο σε κριτική για τους άλλους. Πρέπει να φέρει ένα μήνυμα
ελπίδας. Υπάρχει ελπίδα βρε παιδιά. Δεν τέλειωσε η ιστορία με τις δυσκολίες
μας».
Και
ολοκληρώνει ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας κ.
Αναστάσιος, τη συνέντευξή του στο CNN Greece λέγοντας: «Θα περάσουμε την κρίση,
μόνο με περισσότερη γνώση, περισσότερη σοφία, περισσότερη διάθεση ανανεώσεως
και μεταμορφώσεων».
|
Kryepiskopi i Shqipërisë Anastasi në
pjesën e tretë të intervistës ekskluzive që dha për CNN Greece bën një rrëfim
të thellë.
Flet për problemet e shëndetit që përballoi.
Zbulon se kishte ndjesinë që do të arrinte në një greminë por besimi i tij e
udhëzoi në një shesh të ndriçuar.
E pyetëm për çastet e vështira që u
thirr të menaxhonte, kur ai ishte dhe viktimë e një atentati për vrasje, kur
u sëmur nga malaria në Afrikë dhe nëse kishte çaste që u përkul, duke i
kujtuar një fjalë të tij më të hershme “unë nuk mora trashëgimi një fron por
ngre një kryq”.
Kryepsikopi i Shqipërisë Anastasi,
flet për mrekullitë që jetoi ai vetë personalisht dhe për problemet e
shëndetit që përballoi në sytë, në shtyllën kurrizore dhe azmën. Zbulon se arrit
në çaste të një dobësie totale, për shkak të një hernie në shtyllën kurrizore
por u rikthye sërish shëndeti. Ndërkaq, siç thotë në CNN Greece, flet për të
gjtha ato probleme që përballonte në nivel personal për të inkurajuar
njerëzit e tij të afërm që ngjitnin Golgothanë personale.
Kjo është bukuria e jetës, të dish se
përballon fundin e të thuash: “O Zot jeta ime është në duart e Tua”.
“ Isha në një greminë dhe më pas Zoti
më tregonte një monopat dhe dilnim sërish në majën e ndriçuar. Lavdëroj Zotin
për këtë. Ajo që më mështeti ishte ndjeisa që nuk bëja diçka për veten time
por që kisha një mision.
Shkoja thjesht me të gjithë zemrën dhe lutesha. Më duhet të
pohoj që kam parë shumë mrekulli në jetën time, por jo vetëm ato sa
përshkruhen që të bëjnë përshtypje, por nga ato sa je në dobësi totale dhe në
fund rikthehesh sërish.
Mjerë njerëzit që nuk kanë dhembur.
Nuk kanë kaluar vështirësi. Janë të sertë. Vetëm dhimbja na bën që të
kuptojmë të tjerët dhe të jemi të pjekur. Të mos shqetësohemi për dhimbjen.
Na bën më të pjekur.
Që prej vitit të kaluar nga Pashka
deri në Verë nuk mundesha që të qëndroj. Kisha një problem me një hernie në
shtyllën kurrizore.
Në jetën njerëzore nuk shkojnë të
gjitha mirë, rrugëtimi ynë nuk është një mal, si Kilimanxharo, që shkon lart.
Është si malet tona, si Parnasoi që
ka gryka, maja, shesh pushime të ndriçuara. Kjo është jeta jonë dhe kjo është
bukuria. Të dijë dikush se çdo ditë përballon fundin dhe të thuash o Zot në duart e Tua jam dhe të vazhdosh. Kështu i
kupton të tjerët.
Vështirësitë më të mëdha janë nga ambienti tënd
Udhëheqësi i Kishës Orthodhokse të
Shqipërisë “rrëfen” në CNN Greece vështirësistë që përballonte nga ambienti i
tij. “Problemi më i madh janë vështirësi të tjera të cilat vijnë nga ambjenti
tënd i ngushtë dhe të cilat mund të të çojnë në përkulje, në zhgënjim. Që
atje ku pret një ndihmë nuk vjen, vjen e kundërta ose që atje ku ke ndihmuar
vjen mosmirënjohja. Të gjitha këto të lodhin. Por të gjitha këto e pjekin
njeriun.
Çlirimi nga hidhërimi, indinjimi dhe ankesa janë forma shumë esenciale
lirie.
Duhet të jemi të lirë dhe nga kërkesa
e mirënjohjes nga të tjerët.
Të ofrojmë falenderimin tonë por dhe
të mos kemi kërkesën që të na japin mirënjohje. Të mos imagjinojmë se që nga
kudo do të kemi një pranim të përbashkët.
Ka njerëz të cilët na keqkuptojnë.
Komentojnë keq dhe këto na hidhërojnë”.
......Të heshtja në një qeli dhe të isha murgu Taso
E pyetëm Udhëheqësin e Kishës së
Shqipërisë për një ëndër të cilën akoma nuk e ka realizuar. Përgjigjia e tij
na çarmatosi: “Ëndëra ime është të hesht plotësisht në një qeli dhe të jem
thjesht murgu Taso, por nuk e di nëse do ta arrij këtë ëndër”.
Ekzistojnë dhe ëndëra të tjera që i
përkasin veprës së Kishës së Shqipërisë, siç është përfundimi i
hidrocentralit dhe themelimi i një
qyteze Universitare.
“.... Duhet të kemi dhe pavarësi
ekonomike. Këtë nuk e kemi këtu e
kaq shumë kohë. Jemi të detyruar të plotësojmë projektbuxhetin tonë me donacione.
Ekzistojnë shumë Kisha Orthodhokse që përballojnë problemet e tyre pa u
menduar të tjerët që janë të varfër që janë më të varfër dhe më të munduar.
Nuk do të doja të bëhej diçka e tillë nga Kisha jonë, në të cilën filluam dhe
na ndihmuan njerëz nga zeroja”
Menduam që të bëjmë një hidrocentral.
Por me paratë nuk do ti mbajmë për veten tonë, por do t’ia u ofrojmë të
varfërve”.
Pyetëm udhëheqësin e Kishës së
Shqipërisë si vendosi që të shkruajë libra dhe për fetë e tjera, si Islami,
Induizmi dhe fetë Afrikane.
“Shkova në Shqipëri në moshë të
madhe, 62 vjeçar, kur isha profesor në Universitetin e Athinës, në degën e
historisë së Feve, dmth të feve të tjera për njëzet vjet... Doktoratura ime
ishte për Fetë Afrikane dhe kështu kisha një kontakt direkt me fetë e gjalla”
tha Kryepiskopi duke theksuar se kishte një kontakt të vazhdueshëm me fetë e
tjera duke sjellë si shembull
karakteristik dialogun ndërfetar në të cilin ai merr pjesë dhe mbështet.
“E gjithë ky aktivitet na detyron me
seriozitet dhe respekt që të kemi kujdes mbi mendimet e traditave të tjera
fetare, për këtë ekziston dhe ky aktivitet shkrues”.
Do të kalojmë krizën, vetëm me
njohuri të mëtejshme, mençuri, predispozitë rinovuese dhe shndërruese.
Kryepiskopi i Shqipërisë Anastasi bë
një autokritikë për rolin e kishave të cilat izolohen vetëm në kritikë. “Kisha
nuk duhet të kufizohet vetëm në kritikën ndaj të tjerëve. Ka shpresë. Nuk
mbaron historia me vështirësitë tona”.
Përfundon Kryepiskopi i Tiranës,
Durrësit dhe Gjithë Shqipërisë imzot Anastasi, intervistën e tij në CNN
Greece duke thënë: “Do ta kalojmë krizën, vetëm me më tepër njohuri, më tepër
mençuri predispozitë rinovuese dhe shndërruese”
Pelasgos |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου