Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017

25 χρόνια από την εκλογή του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου ως, - 25 vite nga zgjedhja e Fortlumturisë së Tij Anastasit



25 vite nga zgjedhja e Fortlumturisë së Tij Anastasit, Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë



Liturgji Hyjnore festive në Katedralen “Ngjallja e Krishtit”



Sot, 24 qershor 2017, me një Liturgji Hyjnore panegjirike u kremtua 25-vjetori i zgjedhjes nga Patriarkana Ekumenike i Fortlumturisë së Tij Anastasit, si Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë. Në Liturgji bashkëmeshuan anëtarë të Sinodit të Shenjtë; Mitropoliti i Beratit Ignati, Mitropoliti i Gjirokastrës Dhimitri, Mitropoliti i Apollonisë dhe Fierit Nikolla, Mitropoliti i Elbasanit dhe Shpatit, Andoni dhe Mitropoliti i Amantias, Nathanaili; si dhe klerikë të dorëzuar nga Kryepiskopi Anastas në këto vite.

Në fund të Liturgjisë Hyjnore, Kryepiskopi Anastas iu drejtua besimtarëve duke falënderuar së pari Perëndinë për dhuratat e bollshme në këto vite, si dhe bashkëpunëtorët e tij në Sinodin e Shenjtë. Më tej, Kryepiskopi përmblodhi edhe një herë momentet më domethënëse dhe vështirësitë që përshkuan zgjedhjen e Tij, veçanërisht për t’ua bërë të njohura më të rinjve, që nuk i kanë jetuar ato ditë historike për Kishën tonë. Ai tregoi për ardhjen në Shqipëri si Ekzark Patriarkal, njohjen me zgjedhjen si Kryepiskop nga Patriarkana Ekumenike e Konstandinopojës më 24 qershor 1992, ngurrimet për pranimin e detyrës dhe kushtet që kjo zgjedhje të bëhej efektive, pranimin e detyrës dhe pengesat që pasuan nga grupe që nuk e donin ringritjen kanonike të Kishës sonë. Pastaj, Fortlumturia e Tj u ndal tek dhuratat e shumta që Perëndia i dhuroi Kishës dhe besimtarëve në këto vite, duke marrë si shembull edhe rreth 45 klerikë të dorëzuar nga vetë ai, që merrnin pjesë në këtë Liturgji Hyjnore dhe shprehu sigurinë se këto bekime nuk do mungojnë edhe në të ardhmen. Pastaj, të rinj dhe besimtarë i dhuruan lule Kryepiskopit Anastas, në shenjë falënderimi dhe mirënjohjeje të thellë për gjithë çka bërë për Kishën dhe vendin tonë në këto vite baritimi si Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë, urime dhe falënderime që vazhduan edhe pas mbarimit të shërbesës, në mjediset e Kompleksit të Katedrales.

Fillimi i viteve ’90, megjithëse formalisht ishte rifituar liria e besimit, ishte dramatik për Komunitetin e besimtarëve orthodhoksë të Shqipërisë. Pa asnjë episkop, madje pa asnjë kandidat për t’u ngritur në këtë gradë; vetëm 15 klerikë në moshë pensioni e të sëmurë, pa kisha (ato ishin shkatërruar apo transformuar në objekte laike), pa mundësi financiare, për shkak të varfërisë së thellë, por edhe sepse shteti nuk mori përsipër asnjë detyrim për t’i mbështetur komunitet fetare, gjendja ishte dëshpëruese. Në këto kushte, i vetmi autoritet që kishte përgjegjësinë dhe mundësinë për të marrë iniciativa për ringritjen e Kishës Orthodhokse në Shqipëri, ishte Patriarkana Ekumenike e Konstandinopojës, Kisha Mëmë, që Kishte dhënë Tomosin e Autoqefalisë, në vitin 1937. Ajo njihet nga të gjitha Kishat Orthodhokse si e para për nga radha dhe përgjegjëse për Kishat nevojtare. Patriarkana dërgoi në Shqipëri për të parë situatën dhe nevojat një nga njerëzit më të kualifikuar, të njohur në të gjithë botën Orthodhokse dhe më gjerë, Mitropolitin e Andrusës, Prof. Dr. Anastasin, në atë kohë Moderator i Komisionit të Misionarizmit dhe Ungjillëzimit të Këshillit Botëror të Kishave dhe Kryepiskop i komanduar i Arqidioqezës së Kenias, Ugandës dhe Tanzanisë.

Pas mbërritjes në vendin tonë, ai u përkushtua për ndryshimin e gjendjes dramatike, duke nisur me hapjen e Seminarit për përgatitjen e klerikëve të rinj e ringritjen e enorive dhe të jetës shpirtërore dhe liturgjike, duke vazhduar me riparimin e objekteve ekzistuese dhe me përpjekjet për ngritjen e kishave të reja. Ishte kjo punë vetëmohuese, e cila i bindi orthodhoksët e Shqipërisë, që t’i kërkonin zyrtarisht Patriarkanës Ekumenike që ta kishin Anastasin si Atin dhe Kryebariun e tyre.


25 χρόνια από την εκλογή του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου ως,
Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας


Εορταστική Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό
« Η Ανάσταση του Χριστού»


Σήμερα, στις 24 Ιουνίου 2017, μέσα σε πανηγυρική Θεία Λειτουργία, εορτάστηκαν τα 25- χρονiα της εκλογής από το Οικουμενικό Πατριαρχείο του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ως Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας. Στη Θεία Λειτουργία συλλειτούργησαν τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, Μητροπολίτης Βερατίου Ιγνάτιος, Μητροπολίτης Αργυροκάστρου Δημήτριος, Μητροπολίτης Απολλωνίας και Φίερι Νικόλαος, Μητροπολίτης Ελμπασάν και Σπαθίας Αντώνης και ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ, καθώς και κληρικοί που χειροτόνησε ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αυτά τα χρόνια.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος απευθύνθηκε στους πιστούς ευχαριστώντας πρώτα το Θεό για τα πλούσια δώρα κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, καθώς και τους συνεργάτες Του, μέλη της Ιεράς Συνόδου. Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε περιληπτικά στα πιο νοηματικά στιγμιότυπα και τις δυσκολίες που συνόδεψαν την εκλογή Του, με στόχο να τα γνωρίσουν οι νεότεροι, που δεν έζησαν εκείνες τις ιστορικές στιγμές της Εκκλησίας μας. Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στην άφιξή Του στην Αλβανία ως Πατριαρχικός Έξαρχος, την είδηση για την εκλογή Του ως Αρχιεπίσκοπος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης στις 24 Ιουνίου 1992, τα διλήμματα για την παραδοχή του καθήκοντος και οι όροι ώστε αυτή η εκλογή να γίνει αποτελεσματική, την αποδοχή του καθήκοντος και τα εμπόδια από ομάδες που δεν επιθυμούσαν την κανονική ανασύσταση της Εκκλησίας μας. Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στα πολλά δώρα που ο Θεός δώρισε στην Εκκλησία και στους πιστούς σε όλα αυτά τα χρόνια, αναφέροντας σαν παράδειγμα και τους 45 κληρικούς που χειροτόνησε ο ίδιος, οι οποίοι συμμετείχαν σ΄ αυτή τη Θεία Λειτουργία κι εξέφρασε την πίστη ότι ανάλογες ευλογίες θα ακολουθήσουν και στο μέλλον. Στη συνέχεια, νέοι και νέες προσέφεραν λουλούδια στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, ως δείγμα ευχαριστίας και βαθιάς ευγνωμοσύνης για όλα όσα έκανε για την Εκκλησία και τη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια ποιμενικού έργου ως Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και Πάσης Αλβανίας. Τα συγχαρητήρια και οι ευχαριστίες ακολούθησαν και μετά τη Θεία Λειτουργία στους χώρους του Καθεδρικού Συγκροτήματος.

Στις αρχές του 1990, μολονότι είχε τυπικά αποκτηθεί η ελευθερία πίστεως, η κατάσταση ήταν δραματική για την Κοινότητα των ορθόδοξων πιστών της Αλβανίας. Χωρίς κανέναν επίσκοπο, μάλλον και χωρίς κανέναν υποψήφιο για να ανακτήσει αυτόν το βαθμό, με μόνο 15 κληρικούς σε ηλικία συνταξιοδότησης και ασθενείς, χωρίς ναούς (αυτοί είχαν καταστραφεί ή είχαν μετατραπεί σε χώρους λαϊκής χρήσεως), χωρίς οικονομικούς πόρους, εξαιτίας της μεγάλης λιτότητας, αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι το κράτος δεν ανέλαβε καμιά υποχρέωση για τη στήριξη των θρησκευτικών κοινοτήτων, η κατάσταση ήταν θλιβερή. Υπό αυτές τις διαμορφωμένες συνθήκες, η μοναδική αρχή που είχε την ευθύνη και τη δυνατότητα για να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας ήταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, η Μητέρα Εκκλησία, η οποία είχε αποδώσει τον Τόμο του Αυτοκέφαλου το 1937. Αυτό αναγνωρίζεται από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ως το πρώτο αναφορικά με τη σειρά και υπεύθυνο για τις Εκκλησίες σε ανάγκη. Το Πατριαρχείο έστειλε στην Αλβανία για να δει την κατάσταση και να καταγράψει τις ανάγκες έναν εκ των πιο εξειδικευμένων ανθρώπων, γνωστός σε όλον τον Ορθόδοξο κόσμο και ευρύτερα, τον Μητροπολίτη Ανδρούσσης, τον Καθηγ,. Δόκτορα Αναστάσιο, που εκείνη την εποχή διεύθυνε την Επιτροπή Ιεραποστολής κι Ευαγγελισμού του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών και ήταν συνάμα Τοποτηρητής της Αρχιμητροπόλεως της Κένια, Ουγκάντας και Τανζανίας.

Αμέσως μετά την άφιξη στη χώρα μας, ο Αρχιεπίσκοπος ξεκίνησε το έργο για την αλλαγή της δραματικής κατάστασης, ξεκινώντας με την έναρξη του Σεμιναρίου για την κατάρτιση των νέων κληρικών και την ανασυγκρότηση των ενοριών και της πνευματικής και λειτουργικής ζωής, συνεχίζοντας με την επισκευή των υπαρχόντων χώρων λατρείας και με την προσπάθεια για την κατασκευή των νέων ναών. Πρόκειται για εργασία με αυταπάρνηση, που έπεισε τους ορθόδοξους της Αλβανίας να ζητήσουν επίσημα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να είχαν τον Αναστάσιο Πατήρ και Ποιμενάρχη τους.




Δεν υπάρχουν σχόλια: