Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019

Η πολιτική κρίση στην Αλβανία

Τρία στοιχεία που σε συνδυασμό αποτελούν εκρηκτικό πολιτικό κράμα βρίσκονται στον πυρήνα της κρίσης που λαμβάνει απρόβλεπτα χαρακτηριστικά και η εξέλιξη της είναι άγνωστο τη πρόκειται να επιφέρει, στην Αλβανία. Βασικό στοιχείο είναι η φτώχεια και η οικονομική εξαθλίωση με καλύτερη έκφραση το γεγονός ότι 6 στους 10 πολίτες θα ήθελαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Το δεύτερο εξίσου όμως σημαντικό στοιχείο είναι η χαμηλή ποιότητα της δημοκρατίας. Συναφή μ’ αυτό είναι οι συνέπειες της αυταρχικής διακυβέρνησης στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μειονοτήτων, και τούτο θέλει τη δική του υπογράμμιση διότι επηρεάζει τη θέση της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην εξέλιξη της πολιτικής κρίσης.
Ένα τρίτο στοιχείο είναι αυτό της εκτεταμένης διαφθοράς και της δόμησης του αποκαλούμενου οργανωμένου εγκλήματος.
Προφανώς τα τρία στοιχεία αλληλοεπηρεάζονται και αλληλεπιδρούν. Ειδικά το τρίτο με το πρώτο έχουν τέτοια σχέση και δημιουργούν το καταλληλότερο έδαφος για την δημιουργία και ειδικά την αύξηση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Το χρήμα από δράσεις όπως τα ναρκωτικά ή άλλες παράνομες δραστηριότητες δεν δύναται κατά κανόνα να επιφέρουν κοινωνική ευημερία. Απεναντίας βυθίζουν την κοινωνία στη δυστυχία. Όπως επίσης Λερναία Ύδρα αποτελεί η διαφθορά όταν η κυβέρνηση όχι απλά δεν φροντίζει την καταπολέμηση της αλλά αρέσκεται να την ενισχύει. Τα οικονομικά συμφέροντα όμως που στηρίζουν το Ράμα όπως και σε κάθε ανάλογη περίπτωση μετατρέπονται σε βραχνά και απαιτούν όλο και μεγαλύτερη μερίδα απ’ τα δημόσια έσοδα τα οποία όμως υπεξαιρούνται από δράσεις για ουσιαστική οικονομική ανάπτυξη.
Αυτή είναι σε πολύ σύντομη περίληψη η κατάσταση στην Αλβανία που έχει οδηγήσει την αντιπολίτευση σε παραίτηση όλων των βουλευτών της απ’ τα αξιώματα καθώς και στη διοργάνωση μεγάλων διαδηλώσεων προκειμένου αναγκάσει το Ράμα σε παραίτηση και τη διενέργεια νέων εκλογών με τεχνική κυβέρνηση.
Προς το παρόν η Κυβέρνηση και όλος ο μηχανισμός του ΣΚ του Ράμα εφησυχάζει αξιοποιώντας προπαγανδιστικά τις αντιδράσεις του διεθνούς παράγοντα (ΗΠΑ πρωτίστως, ΕΕ δευτερεύοντος και δυτικών κυβερνήσεων), που καταδικάζουν για λόγους αρχής τις παραιτήσεις των βουλευτών καθώς επίσης και κάνουν έκκληση για συγκράτηση και αποφυγή βίας στις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Εν τούτοις όμως δεν πρέπει να διαφεύγει το γεγονός ότι και το 1996 σε αντιστοίχως αντίθετες θέσεις είχαν τα πράγματα και το 1996. Το θέρος του 1996, το ΣΚ ως αντιπολίτευση είχε παραιτήσει με δίκιο του βέβαια την εκλογική διαδικασία του Ιούνη, ως εκλογική φάρσα. Ο διεθνής παράγοντας καταδίκασε και φάνηκε να είναι με την πλευρά του πανίσχυρου τότε φαινομενικά Προέδρου Μπερίσα.
Και τότε όπως αναλόγως και με τις λογικές διαφορές (έχουν παρέλθει 23 χρόνια και η χώρα είναι στο ΝΑΤΟ, προσδοκά ένταξη στην ΕΕ κ.α. συναφή), η εξαθλίωση του λαού υφίσταται και η κυβέρνηση προσπαθούσε να την ωραιοποιήσει με τη λειτουργία των παρατραπεζών. Η δημοκρατία ήταν ζητούμενο καθώς η διακυβέρνηση είχε μετατραπεί σε ενός ανδρός βούληση και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνονταν εν ονόματι του αντικομουνισμού. Και πάλι τότε ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός ήταν στο μάτι του κυκλώνα της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς. Η διαφθορά δε αποτελούσε βασικό στοιχείο με δικαστικές αποφάσεις να εξαγοράζονται στα καφενεία και το λαθρεμπόριο βασικό στοιχείο της οικονομίας εφόσον και το Βαλκανικό φλεγόμενο απ’ τις ένοπλες συγκρούσεις το ωφελούσε. Έτσι με τον αρχηγό του στη φυλακή, κάτω από τις συστάσεις – πιέσεις του διεθνούς παράγοντα το ΣΚ σύρθηκε και συμμετείχε στις τοπικές εκλογές του φθινοπώρου 1996. Ωστόσο όμως ο χειμώνας έφερε την καταιγίδα του 1997 που όλοι γνωρίζουν.
Τούτο διότι πρωτίστως η εγχώρια πολιτική τάξη και στη συνέχεια ο διεθνής παράγοντας δεν επέδειξαν βούληση να εισέλθουν στον πυρήνα που γεννούσε την κρίση αλλά αρκέστηκαν με επιφανειακή διαχείριση της.
Οι ενδείξεις είναι ότι και στην παρούσα πολιτική κρίση κάτι ανάλογο συμβαίνει. Μόνο που υπάρχουν ειδοποιείς διαφορές που θα επιφέρουν ανάλογο πολιτικό προϊόν. Ο πυρήνας είναι συνεκτικός απ’ τα στοιχεία που τον συνθέτουν. Ο αυταρχισμός στη διαχείριση της εξουσίας πολύ πιο έντονος. Η κοινωνική εξαθλίωση οδηγεί στην ερήμωση της χώρας και η διαφθορά έχει σχεδόν εξαφανίσει τις ξένες άμεσες επενδύσεις. Το οργανωμένο έγκλημα είναι τόσο ισχυρό που απασχολεί πλέον όχι τις χώρες του περίγυρου της Αλβανίας αλλά και αυτές τις κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Συν αυτά βέβαια συνάδει η περαιτέρω εξέλιξη της δημοκρατικής διαδικασίας χειραφέτησης της Αλβανίας με την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
Πρόκειται στην πραγματικότητα για μια εγκυμονούσα κατάσταση που με όποιες επεμβάσεις καθυστέρησης θα γεννήσει πολιτικό φαινόμενο.
Η θέση της ΕΕΜ
Παρότι μικρή η ισχύς η Ελληνική κοινότητα έχει λόγους ουσιαστικούς να είναι με το μέρος των δυνάμεων που ζητούν αλλαγή στη χώρα. Μονίμως οι πολιτική εκπροσώπηση της ΕΕΜ δια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και ΚΕΑΔ έχουν αποδείξει ότι ο αγώνας της υπήρξε για μια συνεχή αλλαγή όχι των κυβερνήσεων αλλά της διακυβέρνησης της χώρας. Η ίδια η ΕΕΜ αποτέλεσε στην ουσία τον καθρέφτη του επιπέδου και της ποιότητας της δημοκρατίας στη χώρα με βάση την αντιμετώπιση και τη μεταχείριση της από διάφορες κυβερνήσεις που πέρασαν τα 30 σχεδόν χρόνια της μετακομουνιστικής Αλβανίας.
Δεν έχει σχέση η άποψη ότι η ΕΕΜ με ότι πολιτικό και κοινωνικό δυναμικό διαθέτει και μην υπολογίζοντας ψευτοδιλήμματα, πολιτική υποκρισία και αβάσιμες δειλίες, θα πρέπει να είναι με την πλευρά που επιζητά την αλλαγή, με το όραμα εξευρωπαϊσμού του δημοσίου βίου της Αλβανίας. Αυτό προφανώς μας ενδιαφέρει και είναι εις όφελος των πολιτών Ελληνικής καταγωγής που αποτελούν διαχρονικά προαγωγό της χειραφέτησης της πολιτικής στη χώρ
Περισσότερο όμως σχετίζεται με το γεγονός ότι 6 χρόνια τώρα διακυβέρνησης απ’ τον Έντι Ράμα και το ΣΚ έχει υποστεί καταπίεση καμουφλαρισμένη με προπαγανδιστικό και ρητορικό εμπαιγμό. Η βία δε είτε σε επίπεδο δημοσίου λόγου, είτε με υποστήριξη του εθνικισμού αλλά και με την κυριολεκτική έννοια της λέξης προσέλαβε χαρακτηριστικά ανελεύθερων εποχών. Δεν έγινε καμιά πρόοδος στο πεδίο των δικαιωμάτων της όπως περιουσιακά, εκπαιδευτικά, πολιτιστικά και άλλα ενώ οι περιοχές είναι εγκαταλειμμένες στη τύχη τους σε ότι αφορά υποδομές, δημόσιες δαπάνες και οικονομική δραστηριότητα.
Ορθώς ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ βρίσκεται στη γραμμή της αναζήτησης αλλαγής των δεδομένων και προσφυγής στην ετυμηγορία δια πρόωρων γενικών εκλογών που αν μη τι άλλο θα αλλάξει τα δεδομένα και για την ΕΕΜ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: