|
Ο Άγιος Κοσμάς γεννήθηκε στο χωριό Ταξιάρχης της επαρχίας Αποκούρου που βρίσκεται κοντά στο χωριό Μεγάλο Δένδρο Ναυπακτίας, το 1714 μ.Χ., από γονείς ευσεβείς, που τον ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου.
Είκοσι χρονών μετέβη στο Άγιο Όρος, για να σπουδάσει στο εκεί νεοσύστατο σχολείο του Βατοπεδίου.
Ο Άγιος Κοσμάς, ονομαζόταν αρχικά Κωνσταντίνος και μετά την αποφοίτησή του, πήγε στη Μονή Φιλόθεου, όπου έγινε μοναχός (1759 μ.Χ.) και κατόπιν Ιερομόναχος και έλαβε το όνομα Κοσμάς.
Ο Άγιος γνωρίζοντας ότι το Έθνος κινδύνευε, δεν ησύχαζε και φλεγόταν νύχτα-μέρα από τον πόθο να βγει και να διδάξει στους σκλαβωμένους Έλληνες τα Άγια Γράμματα.
Όμως, θεωρούσε τον εαυτό του ταπεινό και αδύνατο να επωμισθεί τέτοιο φορτίο. Με θεία αποκάλυψη, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου συνάντησε τον αδελφό του Χρύσανθο, που ήταν δάσκαλος.
Αυτός του έκανε μερικά μαθήματα ρητορικής, που θα βοηθούσαν τον Κοσμά στο κήρυγμα.
Έπειτα, αφού πήρε την άδεια του Πατριάρχη Σεραφείμ, όργωσε στην κυριολεξία την Ελλάδα, διδάσκοντας στους «ραγιάδες» το λόγο του Θεού.
Έτσι, ο Άγιος Κοσμάς, αρχικά κήρυξε στην Κωνσταντινούπολη και στην συνέχεια μετέβη στην Αιτωλοακαρνανία. Με νέα άδεια περιήλθε τα Δωδεκάνησα και το Άγιο Όρος.
Ακολούθως περιόδευσε στην Θεσσαλονίκη, Βέροια, σε ολόκληρη την Μακεδονία, έφθασε στην Χειμάρα, επέστρεψε στην Νότιο Ήπειρο και από εκεί κατέληξε στη Λευκάδα και την Κεφαλληνία.
Πήγε ακόμη στη Ζάκυνθο, Κέρκυρα και ξανά στην Βόρειο Ήπειρο.
Απ' οπού περνούσε, έκτιζε σχολεία, εκκλησίες, και πλήθος λαού συνέρεε και «ρουφούσε» το «νέκταρ» της αγίας διδασκαλίας του.
Τελικά, ο φθόνος των Εβραίων, σε συνεργασία με τους Τούρκους, είχε σαν αποτέλεσμα τον απαγχονισμό του Αγίου στο Κολικόντασι, στα χώματα της Βορείου Ηπείρου το 1779 μ.Χ.
Το λείψανό του το έριξαν στα νερά του ποταμού Άψου. Παρά την πέτρα που του είχαν δέσει στον λαιμό, το λείψανο επέπλεε.
Βρέθηκε από τον ιερέα Μάρκο κι ενταφιάσθηκε στη μονή της Θεοτόκου Αρδονίτσας Β. Ηπείρου, όπου και ανευρέθη.
Η κανονική πράξη της αναγνωρίσεώς του ως αγίου έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις 20 Απριλίου 1961 μ.Χ.
Ακολουθία και βίο του έγραψαν ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο Σαπφείριος Χριστοδουλίδης, ο Θωμάς Πασχίδης και ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης.
Πολλοί νεώτεροι συγγραφείς ασχολήθηκαν με τον βίο και το έργο του μεγάλoυ αγίου.
Πλήθος εικόνων, χαλκογραφιών, ζωγραφιών και σχεδίων φανερώνουν την τιμή και την ευγνωμοσύνη του Γένους για τον λαμπρό αστέρα του Αγίου Όρους.
Τα λόγια του ήταν προφητικά, γεμάτα θεία χάρη και απλότητα.
Κάποτε είπε στους κατοίκους κάποιου χωριού: «Ήρθα στο χωριό σας και σας κήρυξα. Δίκαιο είναι λοιπόν να με πληρώσετε για τον κόπο μου. Με χρήματα μήπως; Τι να τα κάνω; Η πληρωμή η δική μου είναι να βάλετε τα λόγια του Θεού στην καρδιά σας, για να κερδίσετε την αιώνια ζωή».
Ακούστε το απολυτίκιο που ψάλλει ο πρωτοπρεσβύτερος Γρήγοριος Καραλής εφημέριος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης Πάρου, Θεολόγος, Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής, Διδάσκων στο Τμήμα «Βυζαντινή Μουσική - Ψαλτική Τέχνη» του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου |
Shën Kozmai u lind në fshatin Taksiarkes të zonës së Apokuros e cila gjendet pranë fshatit Megalo Dendro të Nafpaktisë në vitin 1714 pas K. nga prindër besimtarë të cilët e rritën duke e edukuar dhe këshilluar sipas porosive të Zotit.
Në moshën 20 vjeçare shkoi në Malin e Shenjtë, që të studionte atje në shkollën e sapo themeluar të Vatopedhit.
Shën Kozmai, quhej fillimisht Konstandin dhe pas përfundimit të studimeve të tij shkoi në Manastirin e Filotheut, ku u bë murg (1759 pas K.) dhe më pas Hieromonah dhe mori emrin Kozma.
Shenjtori duke ditur që Kombi po rrezikohej, nuk qetësohej dhe digjej nga brenda ditë e natë nga dëshira që të dilte të mësonte grekët e skllavëruar mbi Njohuritë e Shenjta.
Por e konsideronte veten e tij të të pavlerë dhe e shikonte si të pamundur që të mbante një peshë të tillë. Me një zbulesë hyjnore shkoi në Konstandinupojë ku takoi të vëllain e tij Krisanthin që ishte mësues.
Ai i bëri disa mësime retorike që do ta ndihmonin Kozmani gjatë predikimit.
Pasi mori lejën e Patrikut Serafim, lëroi me gjithë kuptimin e fjalës Greqinë, duke iu mësuar “rajave” fjalën e Zotit.
Këshu Shën Kozmai, në fillim predikoi në Konstandinupojë dhe vazhdim shkoi në Etoloakarnani. Me një lejë të re përshkroi Dodekaneset dhe Malin e Shenjtë.
Në vijim shkoi në Thessaloniki, Veria, në të gjithë Maqedoninë, dhe arriti në Himarë, u kthye në Epirin Jugor dhe që prej andej përfundoi në Lefkadhë dhe Kefalinia.
Shkoi dhe në Zakintho, Korfuz dhe sërish në Epirin Verior.
Kudo që kalonte, ndërtonte shkolla, kisha dhe turma njerëzish nxitonin dhe “thithnin nektarin” e mësimit të tij të shenjtë.
Si përfundim, zilia e Hebrenjëve, në bashkëpunim me Turqit, kishte si rezultat varrjen e Shenjtit në Kolkodash, në tokat e Epirit të Veriut në vitin 1779 pas K.
Trupin e tij e hodhën në ujrat e lumit Osum. Megjithë gurin që i kishin lidhur në qafë, trupi lundronte në sipërfaqe.
U gjend nga prifti Marko dhe u varros në Manastirin e Hyjlindëses në Ardenicë të Epirit të Veriut, ku dhe u gjend.
Veprimi i rregullt i njohjes së tij si shenjtor u bë nga Patriarkana Ekumenike në dt 20 Prill 1961 pas K.
Shërbesën dhe jetën e tij e shkruan Oshënar Nikodhim Agjioriti, Sapfirios Hristodoulidis, Thomas Paskidis dhe murgu Gjerasimos Mikragiannanitis.
Shumë shkrimtarë më të rinj u morën me jetën dhe veprën e këtij shenjtori të madh.
Të panumërta janë ikonat, halkografitë, pikturat dhe skicat të cilat tregojnë nderin dhe mirënjohjen e Jenous (kombit) për yllin e ndritshëm të Malit të Shenjtë.
Fjalët e tij ishin profetike, plot hir hyjnor dhe thjeshtësi.
Dikur iu tha banorëve të një fshati: “Erdha në fshatin tuaj dhe ju predikova. Është e drejtë të më paguani për mundimin tim. Me para vallë? Çfarë ti bëj paratë? Paga ime është të vendosni fjalët e Zotit në zemrën tuaj që të përfitoni jetën e përjetshme” Dëgjoni më poshtë përlëshoren e shenjtorit të cilën e psal protopresviteri Grigor Karalis i Kishës Mitropolitane të Fjetjes së Hyjlindëses së Nausës së Paros, Teolog, Pedagog i Muzikës Bizantine, Mësimdhënës në Degën e “Muzikës Bizantine-Artit Psaltik” të Universitetit Europian të Qipros. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου