Pasi sulmuan Kryepiskopin Anastas, pasi sulmuan ata që punojnë për Kishën Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë, pasi shpikën gjithfarë gënjeshtrash për kanonet dhe statutet orthodhokse, pasi na e deformuan historinë e besimit, tani e kanë radhën shenjtorët tanë. Sidomos kohët e fundit janë shtuar shkrimet në disa media të caktuara, në të cilat hidhet baltë mbi një nga shenjtorët më të nderuar mes shqiptarëve dhe më gjerë - Shën Kozmain (martirizuar në 1779).
Një nga sajesat që përdoren, është ai se nderimi i këtij martiri të madh nuk ka ekzistuar mes të krishterëve orthodhoksë shqiptarë; edhe nqs ka filluar, ka filluar pas vitit 1961, kur me vendim të Patriarkanës Ekumenike u vu në listën e shenjtorëve të nderuar nga të gjitha Kishat Orthodhokse. Këto nuk janë vërteta, nderimi i tij si shenjtor lokal nisi në shek. XVIII, në të gjitha ato zona ku ai dha një kontribut të jashtëzakonshëm për të zgjuar ndërgjegjen e shtypur të orthodhoksëve nga nata e gjatë osmane, duke frenuar dukshëm islamizimin e këtyre trevave. Këtë e dëshmojnë ndërgjegjja e popullit orthodhoks shqiptar, afresket e ikonat, shërbesa kishtare për shenjtorin, Manastiri i tij ndërtuar me kujdesin e Ali Pashë Tepelenës (1814-1815) dhe mbi të gjitha, e dëshmon nderimi i madh i gjithë popullit edhe atij joorthodhoks, kudo ku ai predikoi.
Dëshmi e këtij nderimi para vitit 1961, që hedh poshtë ato që pretendojnë antiorthodhoksët, mes shumë të tjerave është ajo që kanë shkruar e botuar dy nga personalitet më të mëdha të Kishës sonë: Imzot Theofan Noli dhe Kryepiskopi i parë kanonik, Fortlumturia e Tij Kristofor Kisi.
Imzot Theofan Noli, në vitin 1947, në Boston, botoi Kremtoren (Të kremtet) e Kishës Orthodokse. Në parathënien e tij thotë se: “Përkthimin... e kemi bërë nga Gerqishtja, me përjashtimin e këndimeve të Shën Kozmait të Beratit, të cilin e parafrazuam nga versioni shqip i KryeHirësisë Tij, Imzot Kristofor Kisi, Kryepeshkopit të Shqipërisë”. Dhe në faqet 754-763 jep shërbesën kishtare të këtij shenjtori.
Pra, Imzot Theofan Noli, që në 1947 (pra përpara viti 1961) e quan Shën Kozmai i Beratit dhe shërbesën e shenjtorit e merr nga botimi i vitit 1931 të Imzot Kristofor Kisit, i cili ka shkruar mjaft për Shën Kozmain.
Pra, për Imzot Theofan Nolin dhe Imzot Kristoforin, Shën Kozmai nuk ishte as antishqiptar e as "joshenjtor", siç trumbetojnë zotërinjtë antiorthodhoksë.
Më poshtë po japim tre prej disa dokumentimeve, që tregojnë nderimin dhe hershmërinë e këtij nderimi mes shqiptarëve për Shën Kozmain:
- Fragmentet nga libri i Imzot Theofan Nolit, “Kremtore e Kishës Orthodokse”, Boston, 1947 (Libri liturgjik që përdorim sot në kishat orthodhokse të Shqipërisë)
- Kopertina e librit Imzot Kristoforit për shën Kozmain “Jetëshkrimi dhe akoluthia e dëshmorit të ri dhe Isapostullit Shën Kozma”, Korçë 1931.
- Afresku i shek. XIX i shenjtorit në Manastirin që i dedikohet atij.
|
Αφού επιτέθηκαν στον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας, αφού επιτέθηκαν όσους προσφέρουν στην Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη της Εκκλησίας της Αλβανίας, αφού δημιούργησαν κάθε είδος ψεύδους για τα ορθόδοξα καταστατικά, αφού διαστρέβλωσαν την ιστορία της πίστης, τώρα είναι η σειρά των Αγίων μας. Ιδιαίτερα κατά το τελευταίο καιρό έχουν αυξηθεί παρά πολύ τα άρθρα και συγγράμματα από συγκεκριμένα ΜΜΕ τα οποία σπιλώνουν έναν από τους Αγίου που τιμάται από τους Αλβανούς αλλά και ευρύτερα – (Άγιος Κοσμάς 1779).
Μία από τις εφευρέσεις τους είναι ότι η τιμή προς αυτό τον μεγάλο μάρτυρα δεν υπήρχε μεταξύ των ορθόδοξων αλβανών και αν έχει ξεκινήσει, ξεκίνησε μετά το 1961 όταν με απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου αγιοκατατάθηκε ανάμεσα στους Αγίους που τιμούνται από όλες της Ορθόδοξες Εκκλησίες. Αυτό δεν είναι αλήθεια, η τιμή του ως τοπικό άγιο ξεκίνησε από το ΙΗ αιώνα, σε όλες εκείνες τις περιοχές όπου αυτός έδωσε μια υπερβολικά μεγάλη προσφορά για να αφυπνίσει τις καταπιεσμένες συνειδήσεις των ορθοδόξων από την μεγάλη νύχτα των Οθωμανών, εμποδίζοντας φανερά την ισλαμοποίηση των περιοχών αυτών . Αυτό το μαρτυρεί η συνείδηση του ορθόδοξου αλβανικού λαού, οι αγιογραφίες, οι εκκλησιαστικές τελετές για τον άγιο, το Μοναστήρι του που κτίστηκε υπό την μέριμνα του Αλί Πασά (1814-1815) και πάνω απ’ όλα το δείχνει η μεγάλη τιμή όλου του λαού ακόμη και των μη-ορθοδόξων, όπου αυτός κήρυξε.
Μαρτυρία της τιμής αυτής πριν από το 1961, που καταρρίπτει τους ισχυρισμούς των αντιορθοδόξων, ανάμεσα στα άλλα είναι όσα έχουν γράψει δύο εκ τον μεγαλύτερων προσωπικοτήτων της Εκκλησίας μας: ο Θεοφάν Νόλι και ο αναγνωρισμένος Αρχιεπίσκοπος της Αλβανίας, Μακαριότατος Χριστόφορος Κίσι.
Ο Θεοφάν Νόλι το έτος 1947, στην Βοστόνη, δημοσίευσε το Εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στο πρόλογο του λέει πως: « Την μετάφραση .. την έχω κάνει από τα Ελληνικά, με εξαίρεση των αναγνωσμάτων του Αγίου Κοσμά του Βερατίου, το οποίο το παραφράσαμε από την αλβανική εκδοχή του αυτού Αρχιερέα Σεβασμιότατου Χριστοφόρου Κίσι, Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας». Στην σελίδα 754-763 μας προσφέρει την εκκλησιαστική τελετή του Αγίου.
Άρα, ο Θεοφάν Νόλι, από το 1947 (δηλαδή πριν από το 1961) τον ονομάζει Άγιος Κοσμάς Βερατίου και την τελετή του Αγίου την παίρνει από την έκδοση του 1931 του Χριστόφορου Κίσι, ο οποίος έχει γράψει αρκετά για τον Άγιο Κοσμά.
Άρα, για τον Θεοφάνη Νόλι και τον Σεβασμιότατο Χριστόφορο Κίσι ,ο Άγιος Κοσμάς δεν ήταν ούτε ανθ-αλβανός και ούτε «μη-άγιος» όπως και προωθούν οι αντι-ορθόδοξοι κύριοι.
Παρακάτω σας δίνουμε τρία από τα ιστορικά ντοκουμέντα που δείχνουν την τιμή και την παλαιότητα της τιμής αυτής ανάμεσα των αλβανών για τον Άγιο Κοσμά:
- Μέρος από το βιβλίο του Θεοφάν Νόλι, «Εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας», Βοστόνη, 1947 (Λειτουργικό βιβλίο που χρησιμοποιούμε σήμερα στους ορθόδοξους ναούς της Αλβανίας).
- Το εξώφυλλο του βιβλίου του Σεβασμιότατου Χριστοφόρου για τον Άγιο Κοσμά «Βίος και ακολουθία του νεομάρτυρα και Ισαπόστολο Αγίου Κοσμά», Κορυτσά 1931.
- Αγιογραφία του ΙΗ αιώνα στο μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στον Άγιο.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου