Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Ο πλεονέκτης είναι χειρότερος από τον μανιακό! - Shën Joan Gojarti: Lakmitari është më keq se maniaku.


Έχεις λίγα χρήματα και ζητάς πολλά. Έχεις πολλά και ονειρεύεσαι περισσότερα. Όσα κι αν έχεις, δεν είσαι ικανοποιημένος. Γιατί άφησες την πλεονεξία να σ’ αιχμαλωτίσει, άνθρωπέ μου;

Ke pak para dhe kërkon shumë. Ke shumë dhe ëndëron  më tepër. Sa do që të kesh nuk do të jesh i kënaqur. Sepse e lejove lakminë që të të rrobërojë, o njeri?


Έχεις λίγα χρήματα και ζητάς πολλά. Έχεις πολλά και ονειρεύεσαι περισσότερα. Όσα κι αν έχεις, δεν είσαι ικανοποιημένος. Γιατί άφησες την πλεονεξία να σ’ αιχμαλωτίσει, άνθρωπέ μου;
Δεν ξέρεις ότι σ’ άλλους θα μείνουν το χρυσάφι και το ασήμι, ενώ σ’ εσένα οι κατάρες κι οι κατηγόριες; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι θα σε καταδιώκουν αμείλικτα, και σε τούτη τη ζωή και στην άλλη, τα δάκρυα, οι βαρυγγώμιες κι οι αναστεναγμοί του φτωχού που εξουθένωσες, του συνεργάτη που αδίκησες, του δουλευτή που εκμεταλλεύτηκες, του οφειλέτη που φυλάκισες; Όταν όλοι οι ζημιωμένοι από σένα θα παρουσιαστούν μαζί σου στο φοβερό δικαστήριο του Χριστού, τι θα πεις στον αδέκαστο Κριτή, μην έχοντας μάλιστα κανένα συνήγορο για να σε υπερασπίσει;
Τους δικαστές της γης μπορείς να τους ξεγελάσεις ή και να τους εξαγοράσεις. Το Δικαστή τ’ ουρανού ποτέ.

Η πλεονεξία είναι σαν το χαλασμένο προζύμι, που καταστρέφει όλο το ζυμάρι. Έτσι, αν από την αδικία κερδίζεις έστω και λίγα, ολόκληρη η περιουσία σου σπιλώσεσαι. Γι’ αυτό, πολλές φορές, λίγα που κερδίστηκαν άνομα, έγιναν αίτια να χαθούν πολύ περισσότερα, που αποκτήθηκαν καλά.
Μα, θα με ρωτήσεις, όλοι οι πλεονέκτες θα δοκιμάσουν συμφορές; Οπωσδήποτε, μολονότι όχι όλοι τις ίδιες….
Ας αποφύγουμε αδελφοί μου αυτή την αμαρτία. Και θα την αποφύγουμε, αν φέρουμε στο νου μας όσους άρπαγες και πλεονέκτες έζησαν πριν από μας, όσους δηλαδή έχουν ήδη πεθάνει. Που βρίσκονται αυτοί; Στην κόλαση! Και τα χρήματά τους; Τα απολαμβάνον άλλοι! Δεν είναι επομένως ανόητο να βασανιζόμαστε και σε τούτη τη ζωή και στην άλλη; Σε τούτη με τα καθημερινά τρεχάματα, τις αγωνίες, τους κόπους και τους μόχθους που απαιτούνται για τη συσσώρευση μάταιου πλούτου, και στην άλλη με τις ασύλληπτες τιμωρίες της αιώνιας γέεννας;
Ποιος είναι αλήθεια, ελεεινότερος από τον άρπαγα, που φεύγει από τον κόσμο παίρνοντας μαζί του μόνο τις αμαρτίες του, για τις οποίες θα λογοδοτήσει στο Θεό, και αφήνοντας όσα μάζεψε σε άλλους, πολλές φορές και εχθρούς του; Και ποιος είναι αθλιότερος από τον πλεονέκτη, που σιγολιώνει από τις έννοιες και τους φόβους, διώχνοντας από την ψυχή του τη γαλήνη και κάνοντας τη ζωή του χειρότερη από κάθε θάνατο; Όταν κερδίσει δεν αισθάνεται ευχαρίστηση, γιατί ζητάει περισσότερα. Όταν πάλι χάσει έστω και ένα νόμισμα, νομίζει ότι παθαίνει το μεγαλύτερο κακό. Φίλους δεν έχει, παρά μόνο εκείνους από τους οποίους κερδίζει, τους άλλους τους βλέπει σαν εχθρούς. Μα και την οικουμένη ολόκληρη την αποστρέφεται. Τους φτωχούς τους μισεί, γιατί του ζητούν βοήθεια. Τους πλουσίους τους φθονεί, γιατί θα ήθελε να έχει τα πλούτη τους.
 Όταν οι άλλοι ευτυχούν, αυτός λυπάται. Θαρρεί πως όλοι κατέχουν δικά του αγαθά. Φέρεται σ’ όλους σαν να τον έχουν αδικήσει. Υποφέρει , γιατί η γη δεν παράγει χρυσάφι αντί για σιτάρι, γιατί οι πηγές δεν δίνουν ασήμι αντί για νερό, γιατί τα βουνά δεν έχουν πολύτιμα πετράδια αντί για λιθάρια.
Ο πλούτος για τον φιλάργυρο είναι ότι το μαχαίρι για τον μανιακό ή μάλλον κάτι χειρότερο. Γιατί ο μανιακός αφού αρπάξει το μαχαίρι και το καρφώσει στο στήθος του, απαλλάσσεται μια για πάντα από τη μανία του και δεν δέχεται δεύτερη πληγή. Ο φιλάργυρος όμως και αμέτρητες πληγές δέχεται καθημερινά και ποτέ δεν απαλλάσσεται από την μανία του. Απεναντίας, μάλιστα, όσο πληγώνεται τόσο μανιασμένα ξανακαρφώνει το μαχαίρι στην ψυχή του…
Τα χρήματα λέγονται χρήματα, επειδή χρησιμεύουν και χρησιμοποιούνται όταν πρέπει, για την ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών μας. Σκοπό μας επομένως, δεν είναι ν’ αποκτήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα, γιατί τότε ανατρέπεται η φυσιολογική τάξη και αντί να τα ορίζουμε, υποτασσόμαστε σ’ αυτά. η συγκέντρωση πλούτου είναι υποδούλωση του λογικού ανθρώπου στην άλογη ύλη. Φανερώνει ανοησία. Ναι, ανοησία. Ανόητος δεν είσαι , αφού όλα όσα με κάθε αθέμιτο μέσο αποκτάς, θα τα εγκαταλείψεις έπειτα από λίγο;
Η αλήθεια είναι με τη συγκέντρωση πλούτου αποβλέπεις στην ικανοποίηση δύο φοβερών παθών σου, της κενοδοξίας και της φιληδονίας. 
από το βιβλίο: Θέματα ζωής Β'
Ιερά Μονή Παρακλήτου

Ke pak para dhe kërkon shumë. Ke shumë dhe ëndëron  më tepër. Sa do që të kesh nuk do të jesh i kënaqur. Sepse e lejove lakminë që të të rrobërojë, o njeri?


Nuk e di se tek të tjerët do të mbetet floriri dhe argjendi, ndërsa tek ty mallkimet dhe akuzat? Nuk e kupton që do të të ndjekin pamëshirë, dhe në këtë jetë dhe tek tjetra, lotët, rrënkimet dhe psherërtimat e të varfërit që mjerove, të bashkëpuntorit të cilit i bëre padrejtësi, të punëtorit që shfrytëzove, të borxhliut që burgose? Kur të gjithë ata që pësuan dëm prej teje do të paraqiten me ty në gjyqin e tmerrshëm të Krishtit, çfarë do ti thuash Gjykatësit të palëkundur, duke mos pasur asnjë avokat që të të mbrojë?
Gjykatësit e tokës mund ti tallësh ose ti blesh. Por Gjykatësin e qiellit kurrë.

Lakmia është si maja prishur, që shkatërron të gjithë brumin.  Kështu, nqs nga padrejtësia fiton qoftë dhe pak, e gjithë pasuria jote ndotet. Për këtë, shpesh herë, ato pak që u fituan padrejtësisht, u bënë shkak që të humbasin shumë më tepër, që u fituan drejtë.

Por do të më pyesësh, të gjithë të pangopurit do të provojnë të këqija? Patjetër, mgjth se jo të gjithë të njejtat.....

Le t’i shmangim vëllezërit e mi mëkatin. Dhe do t’i shmangemi, nqs sjellim në mendjen tonë rrëmbyesit dhe lakmitarët që jetuan para nesh, të gjithë ata sa kanë vdekur. Ku gjenden këta? Në ferr! Dhe paratë e tyre? I Shijojnë ata? Nuk është si rrjedhim injorancë  që të torturohemi dhe në këtë jetë dhe në tjetrën? Në këtë me të rendurat e përditëshme, ankthin, lodhjen dhe mundimet që kërkohen për të përqëndruar pasuri të kotë, dhe në tjetra me dënimet e paimagjinueshme të ferrit të përjetshëm?

Cili  është më i mjerueshëm se rrëmbyesi, që largohet nga bota duke marrë me vete vetëm mëkatet et ij, për të cilat do të japë llogari para Zotit, duke lënë ato sa mblodhi tek të tjerët, shpesh herë dhe armiq të tij? Dhe cili është më i mjerushëm se lakmitari, i cili tretet me ngadalë nga meraku dhe frika, duke larguar nga shpirti i tij qetësinë dhe duke bër jetën e tij më të keqe se vdekja?
Kur fiton nuk ndjen kënaqësi, sepse kërkon më tepër. Kur sërish humbet qoftë dhe një monedhë, kujton se pëson të keqe më të madhe. Miq nuk ka, përveç atyre nga të cilët përfiton, të tjerët i shikon si armiq. Por dhe gjithë botës i largohet. Të varfërit i urren, sepse i kërkojnë ndihmë. Të pasurit i ka zili, sepse do të donte të kishte pasuritë e tyre. Kur të tjerët janë të lumtur atij i vjen keq. Mendon se të gjithë kanë të mirat e tij. Sillet me të gjithë sikur t’i kenë bërë padrejtësi. Vuan, sespe toka nuk prodhon flori në vend të grurit, sepse burimet nuk japin argjend në vend të ujës, sepse në male nuk ka gurë të çmuar në vend të gurëve të thjeshtë.
Pasuria për lakmitarin është çfarë është htika për manjiakun ose akoma më keq. Sepse manjiaku ka rrëmbyer thikën që ta ngulë në gjoksin e tij, çlirohet njëherë e mirë nga çmenduria, mania e tij dhe nuk ka plagë të dytë. Por lakmitari ka me mijëra plagë dhe kurrë nuk shpëton nga mania e tyre. Përkundrazi, bile, sa më shumë plagoset aq më me mani ngul sërish thikën në shpirtin e tij...
Paratë quhen para sepse përdoren kur duhet, për të kënaqur nevojat jetik tona. Synimi i tyre pra nuk është që të mbledhim sa më shumë, sepse atëhere përmbyset rendi normal dhe në vend që t’i kontrrollojmë iu nënshtrohemi atyre, përqëndrii i pasurisë është nënshtrimi i njeriut llogjik në materien e pallogjikëshme. Shfaq budallallëk. Po, injorancë. Injorant nuk je, kur të gjitha i pronëson me mjete jo të drejta, dhe pas pak do ti braktisësh?
E vërteta është se me përqëndrimin e pasurisë synon të sodisfaksosh dy pasione kryesore të tuat, lavdidashjen dhe epshin.

Nga libri: Tema jete B Manastiri i Shenjtë i Paraklitit.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: