Η ανάπτυξη τού αλβανικού εθνικισμού και οι επιπτώσεις επί τού Βορειοηπειρωτικού - Zhvillimi i nacionalizmit shqiptar dhe rrjedhimet mbi çështjen Voriepirote.

Η ανάπτυξη τού αλβανικού εθνικισμού και οι επιπτώσεις επί τού  Βορειοηπειρωτικού  Σαράντου Καργάκου (Προσημείωση: Το κείμενο αυτό γράφεται με το ακόλουθο σκεπτικό: Αν δεν γνωρίζεις τούς γείτονές σου, δεν γνωρίζεις ούτε τον εαυτό σου.) ……….Το 1901 τυπώθηκε στην Αθήνα από το τυπογραφείο τού Υπουργείου Στρατιωτικών, κατά μετάφραση εκ τού γερμανικού από τον ίλαρχο Ευγένιο Ρίζο Ραγκαβή, το βιβλίο τού Αυστριακού αντιστράτηγου και Ιππότη τού «Τάγματος τού Φραγκίσκου Ιωσήφ», Αντωνίου Τούμα φον Βάλδκαμπφ με τίτλο «Ελλάς, Μακεδονία και Νότιος Αλβανία, ήτοι η Μεσημβρινή Ελληνική Χερσόνησος». Από το βιβλίο αυτό αποσπώ μερικές φράσεις που ενδιαφέρουν το θέμα μας: . «Το μέγιστον μέρος των κατοίκων τού προς νότον τής Χερσονήσου τού Αίμου ανήκει εις το ελληνικόν στοιχείον. Εις τούτο δέον να καταλογισθώσι και αι εξελληνισθείσαι ήδη φυλαί των νοτιοαλβανών ή Τόσκων…» (σ. 176). . «Οι Ηπειρώταί εισι σήμερον έτι επίσης γενναίοι, ως και κατά την εποχήν τού Πύρρου, και η ανάμειξις αυτών μετʹ Αλβανών ουδόλως επηρέασεν επί τής αρετής ταύτης…» (σ. 178). . «Η νεοελληνική γλώσσα ωμοίαζε, προ 60 ετών ιδίως, εν Ηπείρω εγγύτατα προς την αρχαίαν ελληνικήν…» (σ. 180). . «Οι Αλβανοί έπονται αριθμητικώς των Ελλήνων.» . «Το εγχώριον όνομα των Αλβανών είναι ʺΣκιπιτάρʺ (κάτοικοι των βράχων), υπό δε των κυριάρχων αυτών Τούρκων καλούνται «Αρναούται″» (σ. 184). . «Υπό το όνομα Αρβανίται αναφέρονται οι Αλβανοί κατά πρώτον τον 11ov αιώνα» (σ. 184). . «Οι Αλβανοί υποδιαιρούνται εις δύο κυρίως φυλάς, προς βορράν μεν των Γκέκιδων και προς νότον των Τόσκων, ους χωρίζει αρκούντως ακριβώς ο ποταμός Σκούμπης, όστις αποτελεί και το προς βορράν όριον τής χώρας περί ης πραγματεύεται το παρόν βιβλίον.» (σ. 185). . «Οι Γκέκαι και οι Τόσκαι διαφέρουσιν αλλήλων περισσότερον αφʹ ότι συνήθως υποθέτει τις. Καίτοι η γλώσσα αυτών είναι η αυτή, μετά δυσχερείας εννοούσι αλλήλους και τρέφουσιν αμοιβαίον μίσος, βέβαιον δʹ είναι ότι οι βόρειοι Γκέκαι δύνανται έτι να θεωρηθώσιν ως ημιβάρβαροι, ενώ οι νότιοι Τόσκαι, και ιδίως οι Αλβανοί της Ελλάδος, ίστανται επί ανωτέρας βαθμίδος πολιτισμού.» (σ. 185). . «Περίεργον είναι ότι τούς εν μεσημβρία Τόσκους χαρακτηρίζει ιδίως ξανθή κόμη και φαιοί οφθαλμοί, ενώ αι βόρειαι φυλαί εισί μάλλον μελαψαί…» (σ. 185)…. http://ellinoistorin.gr/

Zhvillimi i nacionalizmit shqiptar dhe rrjedhimet mbi çështjen Voriepirote. Sarandu Karagkou (Shënim: Teksti që po publikojmë vendoset duke pasur parsysh faktin: Nëse nuk njeh fqinjët e tu, nuk njeh as veten tënde) ...... Më 1901 u botua në Athinë në një shtypshkronjë e Ministrisë së Luftës sipas përkthimit nga gjermanishtja nga kapiteni Eugen Rizo Ragavi , libri i zv/gjeneralit Austriak dhe kalorësit të “Urdhërit të Franceskanit Josif”, Antoni Tuma von Valdakampf me titullin “Greqi, Maqedoni dhe Shqipëri Jugore që do të thotë Pjesa jugore e Gadishullit Helen”   nga libri po shkëput disa fraza që na interesojnë: “ Pjesa më e madhe e banorëve në jug të Gadishullit Ballkanik i përket elementit helen. Këtu duhet të përfshihen dhe fiset e helenizuar tashmë të Shqipërisë Jugore ose Toskëve...” ( fq 176) “Epirotë janë sot  po aq trima sa dhe gjatë kohës së Pirros, dhe ngatërrimi i tyre me shqiptarët nuk ndikoi në këtë virtyt që ata kanë...” (fq 178). “ Gjuha neohelene ngjante, para 60 vitesh në veçanti, në Epir më afër me greqishten e vjetër...” (fq 180). “Shqiptarët janë më të paktë në numër nga Helenët.” “Emërtimi lokal i Albanëve është “Shqiptar” (banorë shkëmbinjsh), dhe nga pushtuesit e tyre Turqit, quhen “Arnautë” (fq 184). “Me emrin arvanitas  përmenden shqiptarët e pjesës së parë të shekullit të 11-të” (fq 184). “Shqiptarët ndahen në dy fise kryesore, në veri Gegët dhe jug Toskët, të cilët i ndan një lumë me emrin shkumbin, i cili përbën nga veriu kufirin e zonës me të cilën merret ky libër” (fq 185). “Gegët dhe Toskët ndryshojnë nga njëri-tjetri më tepër nga sa mund të supozojë dikush. S’ka rëndësi që gjuha e tyre është e njejtë, me vështirësi merren vesh me njëri-tjetrin dhe ushqejnë urrejtje të ndërsjelltë, ndërsa është e sigurt se Gegët Veriorë mund të quhen si gjysmë-barbarë, ndrësa Toskët e jugut, dhe në veçanti shqiptarët e Greqisë qëndrojnë në një nivel të lartë kulturor” (fq 185). “Është e çuditëshme se Toskët e jugut i karakterizon ngjyra bjonde dhe sytë gri, ndërsa fiset veriore janë më tepër ezmerë...” (fq 185)...